08 : I can change (New Me)

   มาถึงการ storytelling ครั้งสุดท้ายกันแล้วววววว หลังจากที่พูดไปรอบนึง(by myself)แล้วก็เรียนรู้และแก้ใหม่ไปรอบนึง(I see!) นี่ก็เป็นการพูด storytelling เรื่องนี้ในห้องเรียนเป็นครั้งสุดท้ายค่า จะเป็นไงบ้าง ไปดูกันเล้ยยยยย



  ここは赤ちゃんと犬がいます。で、犬は寝ていますが。赤ちゃんは犬の背中に乗りたいと思っています。（へぇ）赤ちゃんは犬にハイハイして近づいていました。でも、犬は目を開けてしまって、赤ちゃんは驚いていました。（はい）それで、赤ちゃんは、もう一度犬の背中にまだ乗りたいと思もいました。（へぇ）その犬を周り込んでいましたが。その犬は寝ている向きが変えたので、（うん）犬と赤ちゃんは顔を合わせてしまいました。（へぇ） 

ps. ตรงที่วงเล็บคือ あいづち ของผู้ฟังค่ะ


    ในฐานะผู้พูดก็รู้สึกว่าพูดได้ดีขึ้นค่ะ เนื่องจากได้ใช้ศัพท์ที่เรียนรู้มาเล่าครั้งนี้ ทำให้การเล่าครั้งนี้ต่างจากที่เล่าไปครั้งแรก ซึ่งแทบไม่รู้เรื่องเลย (-.-) ต่อไปคือ ไม่ใช้ そして แล้ว เย้! 555555 ก็เปลี่ยนเป็น それで、で、อะไรงี้ น่าจะทำให้เรื่องเป็นธรรมชาติมากขึ้นกว่า そして แหละเนอะ
    แต่ก็ยังมีข้อบกพร่องคือเวลาพูดจะลืมว่าตรงนี้จะใช้คำช่วยไรดี เช่น ตรง 変えた ก็มีเผลอไปใช้ が คือมันต้องเป็น を ใช่มะล่ะ แต่ตอนพูดคงมึนๆงงๆไรซักอย่างอ่ะ แล้วก็เวลาจะพูดเชื่อมประโยคก็ไม่รู้จะพูดไรดีนอกจาก それで、で เลยทำให้ดูเล่าเรื่องไปเรื่อยๆ เรื่องอาจจะดูไม่ค่อยเกี่ยวกัน เพราะคำเชื่อมน้อยนั่นเองค่ะ ._. แล้วก็บางทีอาจจะผิดไวยากรณ์ไปบ้างเพราะเวลาพูดนึกไม่ค่อยทัน แค่พยายามจะสื่อให้ผู้ฟังเข้าใจเฉยๆอะไรงี้ค่ะ
    ส่วนในฐานะผู้ฟัง เราก็ใช้ あいづち เวลาฟังเพื่อนพูดมากขึ้นนะ แบบ へぇ、そうですか ไรงี้ ให้ผู้พูดรู้สึกว่าเราฟังเรื่องที่เค้าเล่าอยู่ มีถามกลับบ้างไรบ้าง เป็นการเรียนรู้ที่ดีค่ะ :)

    ก็จบบบบซีรี่ส์ I can change แว้ววววว เป็นไงบ้างงงง เรามีการพัฒนาใช่มั้ย 5555555 ก็ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ แล้วเจอกันใหม่ค่าาา :D